The 7n Path (b)
Και τώρα το part 2. Σιγά μην σας άφηνα χωρίς το δεύτερο σκέλος. Αμφιβάλω για το κατά πόσο έχετε πιάσει τον μηχανισμό την επαναλαμβανόμενης μύησης, οπότε λέω να πω μερικά πραγματάκια [όσοι το έχουν καταλάβει, αν θέλετε το διαβάζετε ή προχωράτε (προτείνω το δεύτερο)].
Στο πρώτο σκέλος είδαμε επτά (7) Θεούς. Τρεις/Τέσσερις (3/4) Μεγάλους Παλαιούς και Τέσσερις 4 Εξώτερους Θεούς. Εμείς πείραμε τα δώρα τους. Και τώρα τι? Εδώ είναι το “ζουμί”. Τώρα θα βαδίσουμε ένα προσωπικό μονοπάτι, χωρίς θεούς, ονόματα, σφραγίδες και άλλα τέτοια. Στο τρίτο στάδιο, στο τέταρτο (και πάει λέγοντας) το μονοπάτι θα γίνεται ολοένα και πιο απόκοσμο και εξωκοσμικό. Για την ακρίβεια, μετά από αυτό εδώ το στάδιο, το μονοπάτι θα μοιάζει με το κολυμπάτε σε μία απύθμενη, χωρίς όρια, αιώνια θάλασσα. Θα είστε εντελώς μόνοι σας. Το μονοπάτι των πολικών δυνάμεων δεν είναι κάποιο εύκολο μονοπάτι. Μπορεί να μοιάζει διασκεδαστικό στην αρχή, μετά από λίγο όμως τα πράγματα σοβαρεύουν. Αν το πρώτο στάδιο ήταν το Ηλιακό μας Σύστημα, το δεύτερο θα είναι το Γαλαξιακό μας σύστημα (πηδάμε τόσο μακριά χάρις στο Β1 που συμβολίζεται με το άλμα στο Yuggoth και από εκεί στο παραπέρα). Τώρα λογικά έχετε πιάσει τον συλλογισμό μου.
Πάμε λοιπόν. Στάδιο Β. Βουτιά στα βάθη της ύπαρξης. Αλλά από την άλλη, πάει ακόμα πιο κάτω. Για πάμε.
1Β) Σας άφησα στην στιγμή που μπαίνατε στην καταπακτή. Σαν αποτέλεσμα έχει να πέφτετε σε μία υπερβολικά βαθιά τρύπα. Σαν να περνάτε από τον ομφάλιο λώρο πίσω στην μητέρα σας. Σαν να είστε σε μία σκουληκότρυπα που κάπου θα βγάλει κάποτε/
2Β) Και κάποια στιγμή επιτέλους φτάνετε στον πάτο. Είστε σε εμβρυακή στάση και δεν μπορείτε να κουνηθείτε. Περικυκλώνεστε από πέτρες. Το μόνο που μπορείτε να βρείτε είναι μία δάδα και έναν γκασμά.
3Β) Αρχίστε να σπάτε τις πέτρες. Όλες, όλες. Να καθαρίσει η αίθουσα, όσο μεγάλη και αν είναι. Μέσα στις πέτρες θα βρείτε πολλά διαφορετικά πράγματα. Αυτόφωτους πολύτιμους λίθους, φωτογραφίες, ...., και τέλος διάφορα μεταλλικά κομμάτια.
4Β) Η Αίθουσα πλέον είναι εντελώς καθαρή και γεμάτη φως από τους λίθους. Μπροστά σας είναι ένα μονοπάτι που πάει σαν δύο φίδια που λικνίζονται. Σαν το κηρύκειο του Ερμή, σαν τα nadis Inga & Pingala. Υπάρχει όμως και το κεντρικό μονοπάτι.
5Β) Προχωρήστε μέχρι το τέλος του, εκεί βρίσκεται μία πελώρια πέτρινη πόρτα με διάφορα πράγματα γραμμένα πάνω της. Έχει μία τεράστια κλειδαριά. Όσο και αν το παλέψετε δεν μπορείτε να την παραβιάσετε. Πρέπει να γίνετε η Πόρτα, να γίνετε το Κλειδί.
6Β) Αφού ανοίξει η πόρτα, μπροστά σας υπάρχει μία πέτρινη στενή γέφυρα. Πρέπει να έχετε θάρρος να την διαβείτε. Από κάτω απλώνεται μία απύθμενη Άβυσσος. Προχωρήστε μέχρι το τέλος της γέφυρας. Εκεί, στο τέλος της γέφυρας υπάρχει ένα στρογγυλό πλάτωμα. Σε αυτό υπάρχει ένα μεγάλο πέτρινο αναλόγιο. Πάνω του υπάρχει ένα μεγάλο και παχύ δερματόδετο παλιό βιβλίο. Δίπλα του υπάρχει ένα δοχείο με ένα παχύ βαθυκόκκινο υγρό και ένα μαχαίρι. Με το μαχαίρι πληγώστε το χέρι σας και στάξτε από το αίμα σας μέσα στο υγρό. Πιείτε και μετά υπογράψτε με αυτό στο βιβλίο. Μπορείτε να το διαβάσετε, να αλλάξετε ορισμένες παραγράφους του ή ακόμα και να το φάτε! Κάντε ότι σας φωτίσει.
7Β) Προς μεγάλη λοιπόν έκπληξη, ναι! Αυτό ήταν το γνωστό μας Νεκρονόμικον. Δεν τελειώσαμε εδώ όμως. Φυσικά αν θέλετε, μπορείτε να γυρίσετε στην αίθουσα του θρόνου και να γίνετε ένα με τον βασιλέα. Εγώ όμως αυτό που θα έκανα θα ήταν, να πάρω μία μεγάλη ανάσα, το βιβλίο παραμάσχαλα και θα βούταγα στην Άβυσσο, με το σκεπτικό ότι αφού πάει ακόμα πιο κάτω, ας πάμε. Μία βουτιά στο Χάος. Γιατί από εκεί και πέρα δεν μπορώ να γράψω. Οι λέξεις δεν μπορούν να προσδιορίσουν το απροσδιόριστο. Μετά από αυτή την βουτιά τίποτα δεν θα είναι ίδιο με πριν. Απλά να θυμάστε δεν είστε οι μόνοι που το έχουν κάνει αυτό. Αυτή την βουτιά την κάνουν μόνο οι πιο τολμηροί μα και κωφοί, τυφλοί και ανόητοι. Γιατί απαρνηθήκατε τις μαγευτικές μελωδίες από τις σειρήνες, απαρνηθήκατε τα πλούτη, βουτήξατε στην καρδιά του ίδιου του Χάους.
Όπως ο Εμπεδοκλής βούτηξε στην Αίτνα, έτσι και όποιος βουτήξει σε αυτήν την Άβυσσο, πρέπει να είναι έτοιμος για ένα πραγματικά in extremis ταξίδι. Εγώ πάντως σας προειδοποίησα! Άραγε διαφέρει πολύ αυτό από το να περάσεις στο Ain? Μόνο μία διέλευση θα μας πείσει.
Στο πρώτο σκέλος είδαμε επτά (7) Θεούς. Τρεις/Τέσσερις (3/4) Μεγάλους Παλαιούς και Τέσσερις 4 Εξώτερους Θεούς. Εμείς πείραμε τα δώρα τους. Και τώρα τι? Εδώ είναι το “ζουμί”. Τώρα θα βαδίσουμε ένα προσωπικό μονοπάτι, χωρίς θεούς, ονόματα, σφραγίδες και άλλα τέτοια. Στο τρίτο στάδιο, στο τέταρτο (και πάει λέγοντας) το μονοπάτι θα γίνεται ολοένα και πιο απόκοσμο και εξωκοσμικό. Για την ακρίβεια, μετά από αυτό εδώ το στάδιο, το μονοπάτι θα μοιάζει με το κολυμπάτε σε μία απύθμενη, χωρίς όρια, αιώνια θάλασσα. Θα είστε εντελώς μόνοι σας. Το μονοπάτι των πολικών δυνάμεων δεν είναι κάποιο εύκολο μονοπάτι. Μπορεί να μοιάζει διασκεδαστικό στην αρχή, μετά από λίγο όμως τα πράγματα σοβαρεύουν. Αν το πρώτο στάδιο ήταν το Ηλιακό μας Σύστημα, το δεύτερο θα είναι το Γαλαξιακό μας σύστημα (πηδάμε τόσο μακριά χάρις στο Β1 που συμβολίζεται με το άλμα στο Yuggoth και από εκεί στο παραπέρα). Τώρα λογικά έχετε πιάσει τον συλλογισμό μου.
Πάμε λοιπόν. Στάδιο Β. Βουτιά στα βάθη της ύπαρξης. Αλλά από την άλλη, πάει ακόμα πιο κάτω. Για πάμε.
1Β) Σας άφησα στην στιγμή που μπαίνατε στην καταπακτή. Σαν αποτέλεσμα έχει να πέφτετε σε μία υπερβολικά βαθιά τρύπα. Σαν να περνάτε από τον ομφάλιο λώρο πίσω στην μητέρα σας. Σαν να είστε σε μία σκουληκότρυπα που κάπου θα βγάλει κάποτε/
2Β) Και κάποια στιγμή επιτέλους φτάνετε στον πάτο. Είστε σε εμβρυακή στάση και δεν μπορείτε να κουνηθείτε. Περικυκλώνεστε από πέτρες. Το μόνο που μπορείτε να βρείτε είναι μία δάδα και έναν γκασμά.
3Β) Αρχίστε να σπάτε τις πέτρες. Όλες, όλες. Να καθαρίσει η αίθουσα, όσο μεγάλη και αν είναι. Μέσα στις πέτρες θα βρείτε πολλά διαφορετικά πράγματα. Αυτόφωτους πολύτιμους λίθους, φωτογραφίες, ...., και τέλος διάφορα μεταλλικά κομμάτια.
4Β) Η Αίθουσα πλέον είναι εντελώς καθαρή και γεμάτη φως από τους λίθους. Μπροστά σας είναι ένα μονοπάτι που πάει σαν δύο φίδια που λικνίζονται. Σαν το κηρύκειο του Ερμή, σαν τα nadis Inga & Pingala. Υπάρχει όμως και το κεντρικό μονοπάτι.
5Β) Προχωρήστε μέχρι το τέλος του, εκεί βρίσκεται μία πελώρια πέτρινη πόρτα με διάφορα πράγματα γραμμένα πάνω της. Έχει μία τεράστια κλειδαριά. Όσο και αν το παλέψετε δεν μπορείτε να την παραβιάσετε. Πρέπει να γίνετε η Πόρτα, να γίνετε το Κλειδί.
6Β) Αφού ανοίξει η πόρτα, μπροστά σας υπάρχει μία πέτρινη στενή γέφυρα. Πρέπει να έχετε θάρρος να την διαβείτε. Από κάτω απλώνεται μία απύθμενη Άβυσσος. Προχωρήστε μέχρι το τέλος της γέφυρας. Εκεί, στο τέλος της γέφυρας υπάρχει ένα στρογγυλό πλάτωμα. Σε αυτό υπάρχει ένα μεγάλο πέτρινο αναλόγιο. Πάνω του υπάρχει ένα μεγάλο και παχύ δερματόδετο παλιό βιβλίο. Δίπλα του υπάρχει ένα δοχείο με ένα παχύ βαθυκόκκινο υγρό και ένα μαχαίρι. Με το μαχαίρι πληγώστε το χέρι σας και στάξτε από το αίμα σας μέσα στο υγρό. Πιείτε και μετά υπογράψτε με αυτό στο βιβλίο. Μπορείτε να το διαβάσετε, να αλλάξετε ορισμένες παραγράφους του ή ακόμα και να το φάτε! Κάντε ότι σας φωτίσει.
7Β) Προς μεγάλη λοιπόν έκπληξη, ναι! Αυτό ήταν το γνωστό μας Νεκρονόμικον. Δεν τελειώσαμε εδώ όμως. Φυσικά αν θέλετε, μπορείτε να γυρίσετε στην αίθουσα του θρόνου και να γίνετε ένα με τον βασιλέα. Εγώ όμως αυτό που θα έκανα θα ήταν, να πάρω μία μεγάλη ανάσα, το βιβλίο παραμάσχαλα και θα βούταγα στην Άβυσσο, με το σκεπτικό ότι αφού πάει ακόμα πιο κάτω, ας πάμε. Μία βουτιά στο Χάος. Γιατί από εκεί και πέρα δεν μπορώ να γράψω. Οι λέξεις δεν μπορούν να προσδιορίσουν το απροσδιόριστο. Μετά από αυτή την βουτιά τίποτα δεν θα είναι ίδιο με πριν. Απλά να θυμάστε δεν είστε οι μόνοι που το έχουν κάνει αυτό. Αυτή την βουτιά την κάνουν μόνο οι πιο τολμηροί μα και κωφοί, τυφλοί και ανόητοι. Γιατί απαρνηθήκατε τις μαγευτικές μελωδίες από τις σειρήνες, απαρνηθήκατε τα πλούτη, βουτήξατε στην καρδιά του ίδιου του Χάους.
Όπως ο Εμπεδοκλής βούτηξε στην Αίτνα, έτσι και όποιος βουτήξει σε αυτήν την Άβυσσο, πρέπει να είναι έτοιμος για ένα πραγματικά in extremis ταξίδι. Εγώ πάντως σας προειδοποίησα! Άραγε διαφέρει πολύ αυτό από το να περάσεις στο Ain? Μόνο μία διέλευση θα μας πείσει.